Zgodnie z art. 557. § 1. k.c.
Sprzedawca jest zwolniony od odpowiedzialności z tytułu rękojmi, jeżeli kupujący wiedział o wadzie w chwili zawarcia umowy.
Okolicznością zwalniającą sprzedawcę z odpowiedzialności za wady rzeczy jest fakt, że nabywca o wadzie wiedział w chwili zawarcia umowy.
Na sprzedającym, aby mógł zostać zwolniony z odpowiedzialności, ciąży fakt udowodnienia, że nabywca wiedział o wadzie w chwili zawierania umowy lub wydania rzeczy.
Natomiast kupno używanej rzeczy zawsze pociąga za sobą niebezpieczeństwo, że rzecz nie odpowiada oczekiwaniom. Upływ czasu i używanie rzeczy, nawet zgodne z jej przeznaczeniem, mogą mieć wpływ na powstanie wad rzeczy, przy czym ich stopień może być różny. W konsekwencji nie ma podstaw do przyjmowania odpowiedzialności z tytułu rękojmi za wady związane z upływem czasu używania (fragment z tezy wyroku SN z 13 marca 1981 r., III CRN 31/81, LexisNexis nr 296161, OSNCP 1981, nr 11, poz. 219).
Natomiast zgodnie z art. 558. k.c.
§ 1. Strony mogą odpowiedzialność z tytułu rękojmi rozszerzyć, ograniczyć lub wyłączyć. Jeżeli kupującym jest konsument, ograniczenie lub wyłączenie odpowiedzialności z tytułu rękojmi jest dopuszczalne tylko w przypadkach określonych w przepisach szczególnych.
§ 2. Wyłączenie lub ograniczenie odpowiedzialności z tytułu rękojmi jest bezskuteczne, jeżeli sprzedawca zataił podstępnie wadę przed kupującym.
Czyli jeżeli z umowy lub oferty wynika że w stosunku do kupujących będących przedsiębiorcami rękojmia nie obowiązuje to nie trzeba takiej reklamacji uwzględniać.
